ဒုတိယအရြယ္၏ ရွိသမွ် ေ၀ဒနာ: ခ်စ္သူသိေစ

Thursday, 14 July 2011

တခတ္တခါက ႏွစ္သက္ခဲ႔ေသာ ဆရာေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)ရဲ့ “ခ်စ္သူသိေစ ”ကဗ်ာကို
ၿပန္လည္ခံစားမွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္...........

ခ်စ္သူသိေစ

ပန္းပြင့္ရိွမွ ရနံ႕ရတာမဟုတ္ဘူး

ဖူးသည္႕တစ္ငံု ထံုသည္႕တစ္ပြင့္

နမ္းခြင့္တစ္ရွိဳက္ ရခိုက္မွာ

ထာဝရ အၿမဲတည္

ႏွလံုးသားမွာ စြဲၿမဲစြာထံုရစ္

ဆြတ္ပ်ံ႕ေန ခ်စ္သူသိေစ...

ေတြ႕ခြင့္ရမွ မင္းမ်က္ႏွာလဝန္း

ၾကည္႕ခြင့္တစ္ခါ ျမင္ခြင့္တစ္လွည္႕

မင္းမရိွလည္း စြဲၿမဲစြာ

ဘယ္ေလာက္ေဝးေန

ေမာ့ၾကည္႕ရင္ မိုးေကာင္ကင္လုိရိွ

ေတြ႕လို႕ေန ခ်စ္သူသိေစ...

ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္

တြဲေႏွာင္ရစ္ငင္ အိပ္မက္မွာအစဥ္ၿမဲရိွ

ေနရာခ်င္းလြဲလြဲ ေဒသခ်င္းကြဲကြဲ

ျမင္ေယာင္စိတ္အစဥ္ အိပ္မက္မွာရိွ...

ဖြင့္ဟေျပာမွ ၾကားတတ္တာမဟုတ္ဘူး

စီးဆင္းတဲ့စိမ့္စမ္းေရ ေက်းငွက္တို႕တီးတိုးသံ

ခ်ိဳစြာၾကားရင္ မင္းစကားသံစြဲၿမဲစြာက်န္ရစ္

ၾကားလုိ႕ေန ခ်စ္သူသိေစ...

ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)