ထြက္ၿပီးရင္းထြက္ခဲ႔တာ..အေတာ္ႀကာၿပီ..ေနရာေဒသကိုလိုက္ၿပီး..ေၿပာင္းလဲတာေတြကိုႀကံႀကံခံလို႔
ေနလာခဲ႔တာ.....တမ္းတတာေတြကိုေမၿပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ္႔..မရခဲ႔ပါဘူး..ခတ္နဲ႔အညီလိုက္ေလ်ာညီ
ေထြေနတတ္ဖို႔....ကိုယ္႔လမ္းကိုေလွ်ာက္ၿပီး..အခက္အခဲအတားအဆီးေတြကိုေအာင္ၿမင္စြာေက်ာ္ၿဖတ္
ဖို႔...မရွိမဲ႔ရွိမဲ႔ အားေတြေမြးရင္း ေနတတ္ေအာင္ေနၿပီး..မေက်နပ္လဲေက်နပ္ေအာင္သီးခံစိတ္ေတြေမြး
ရင္းနဲ႔..ဟိုးလြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၈၂၅ ရက္ေနာက္ပိုင္းကအခ်ိန္ေတြ...ကာလေတြ....ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရတာေတြကိုၿပန္
လည္ကာရရွိခဲ႔မယ္ဆိုရင္............
အဲလိုသာျပန္ေျပာရရင္ေလ..
ReplyDeleteက်မေတာ႕ လြန္ခဲ႕တဲ႕တႏွစ္ေလာက္ကအခ်ိန္ေလးပဲ
ျပန္ရခ်င္ပါတယ္ရွင္.....
ခင္မင္ေလးစားစြာ့ျဖင္႔
မဒမ္ကိုး
အတိတ္ဆိုတာ က်န္ခဲ့ပါၿပီ
ReplyDeleteလာမယ့္မနက္ အသက္ဆက္ဖို႔
လက္နက္ကိုျပင္ အားသစ္၀င္ရင္း
ခ်စ္ျခင္းတို႔နဲ႔ႀကဳိပါစို႔ . . .
တစ္ခါတစ္ခါမွာ အတိတ္ကို ေတြးရင္း အားမလိုအားမရျဖစ္တာေတြ တမ္းတမိတာေတြကေတာ့ လူတိုင္းျဖစ္စၿမဲပါေလ...အဲဒါေတြကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊ စာတစ္ဆုပ္အျဖစ္ အံထုတ္လိုက္...ၿပီးေတာ့ ပစၥဳပၸန္ကို အာရုံစိုက္ထားလိုက္တာပဲ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ
ReplyDeleteဆရာေၿပာတာအမွန္ေတြပါဘဲ...။