ဟိုးတုန္းကသီခ်င္း

ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္ေ၇းၿပီး စိုင္းထီးဆိုင္ဆိုခဲ႔ တဲ႔ သီခ်င္းေတြမ်ားစြာထဲက

ဘ၀မီးအိမ္ စီးရီးထဲက ႏွစ္သက္မိတဲ႔သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကိုတမ္းတမိပါတယ္......

ေက်ာင္းသားဘ၀ကလၻက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ...ဒီသီခ်င္းေလးကအေတာ္ေနရာယူၿပီးခတ္အႀကိဳက္

လို႔ေၿပာရမေလာက္ပါ...စာသားေတြကရိုးၿပီးဆိုလိုရင္းကထိေ၇ာက္ခဲ႔ပါတယ္....အသက္ေတြရလာ

တယ္...ခရီးေတြမ်ားပါတယ္....သို.ေသာ္အေတြးစေတြထဲမွာ ခံစားမႈေတြက ရွင္သန္ေနရာ

ယူေနတုန္းပါ.....

                      ေနာက္ဆံုးပ်ိဳးခင္း                     

ကိုယ္ ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔  ဒီအခ်စ္မ်ိဳးေစ႔တစ္ေစ႔ရယ္ မႀကာခင္မွာ

ရွင္သန္လာကာ အခ်စ္ပန္းပြင္႔လိမ္႔မယ္ ယံုႀကည္ရင္း.....

ေမွ်ာ္လင္႔ရင္း ကိုယ္အၿမဲပဲ ၿပဳစုလာ အခ်ိန္တန္ရင္

ကိုယ္႔တစ္ေယာက္အတြက္ပဲ မဟုတ္လားကြယ္...အို

အစဥ္ထိန္းသိမ္းလို႔ ကိုယ္အၿမဲပဲ ယုယလာ

အခ်ိန္တန္လာ ဒီတပင္မွာ ပန္းအလွပြင္႔ေတာ႔ကြယ္

မပန္ခင္မွာ အသာအယာနမ္း ဒီအခိုက္မွာ သိလိုက္တယ္

မယံုႏိုင္ေအာင္ အဆိပ္ပန္းေလးတပြင္႔ၿဖစ္လို႔ေန အို.....

၀မ္းနည္းမိရံု ဘာမွမတတ္ႏိုင္ ပြင္႔တဲ႔အခိုက္မွာ ေနာင္တရမိ

သူပါကြယ္ ေ၇ွး၀ဋ္ေႀကြးလို႔ဆိုမယ္ ကိုယ္႔အၿပစ္ပဲ...လို႔ပံုမယ္

ရွိပါေစေတာ႔ ၿပီးပါေစေတာ႔ ဒုတိယမၼိ ေနာက္တစ္မ်ိဳး ပ်ိဳးမယ္ကြယ္

ဒုတိယမၸိ ေနာက္ဆံုးပ်ိဳးရံုပဲ.....

အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးခင္ ၿပန္ႀကိဳးစားစိုက္ေပါ႔တခါ ဒီတႀကိမ္မွာ

မွန္မွန္ကန္ကန္ အခ်စ္ပန္းပြင္႔ဖို႔ရာ အရွင္႔ထံမွာ အစဥ္ဆုေတာင္း

ကိုယ္ တိုးၿပီးဂရုစိုက္မယ္ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာလြဲမွားၿခင္းမ်ိဳး မရွိဖို႔ရယ္...အို...

ကံဆိုးတဲ႔သူ ဒီအခ်စ္နဲ႔ပါတ္သက္ရင္ တခါႀကံဳလာၿပီ အၿပန္ၿပန္

နာႏိုင္စြမ္း မရွိဘူးကြယ္ ရင္အခ်စ္ပန္းမွန္ပါေစ ကိုယ္အၿမဲပဲ

ဆုေတာင္းေၿခြ ဒီတႀကိမ္မွာ အခ်စ္ပန္းေလးတပြင္႔ ပြင္႔ဖို႔ကြယ္ အို.....